Definify.com
Definition 2025
Kaima
kaima
kaima
Finnish
(index ka)
Noun
kaima
- namesake (meaning only a person with the same name as another person)
Declension
| Inflection of kaima (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kaima | kaimat | |
| genitive | kaiman | kaimojen | |
| partitive | kaimaa | kaimoja | |
| illative | kaimaan | kaimoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kaima | kaimat | |
| accusative | nom. | kaima | kaimat |
| gen. | kaiman | ||
| genitive | kaiman | kaimojen kaimainrare |
|
| partitive | kaimaa | kaimoja | |
| inessive | kaimassa | kaimoissa | |
| elative | kaimasta | kaimoista | |
| illative | kaimaan | kaimoihin | |
| adessive | kaimalla | kaimoilla | |
| ablative | kaimalta | kaimoilta | |
| allative | kaimalle | kaimoille | |
| essive | kaimana | kaimoina | |
| translative | kaimaksi | kaimoiksi | |
| instructive | — | kaimoin | |
| abessive | kaimatta | kaimoitta | |
| comitative | — | kaimoineen | |