Definify.com

Definition 2024


Polski

Polski

See also: polski and pólski

Polish

Proper noun

Polski f

  1. genitive singular of Polska

polski

polski

See also: Polski and pólski

Finnish

Verb

polski

  1. Third-person singular indicative past form of polskia.
  2. Indicative present connegative form of polskia.
  3. Second-person singular imperative present form of polskia.
  4. Second-person singular imperative present connegative form of polskia.

Polish

Alternative forms

  • (abbreviation): pol.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈpɔl̪s̪ʲkʲi]

Adjective

polski m (comparative bardziej polski, superlative najbardziej polski, adverb polsko)

  1. Polish (of, or from Poland)

Declension

Related terms

Noun

polski m inan

  1. Polish (language)
    Mówisz po polsku? – Do you speak Polish? (informal)
    Czy mówi pan po polsku? – Do you speak Polish? (formal, to male)
    Czy mówi pani po polsku? – Do you speak Polish? (formal, to female)
    Nie mówię po polsku. – I don't speak Polish.
  2. (colloquial) Polish language lesson
    Jutro mam klasówkę z polskiego.