Definify.com
Definition 2024
Sefa
sefa
sefa
See also: Sefa
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsɛːva/
- Rhymes: -ɛːva
Verb
sefa (weak verb, third-person singular past indicative sefaði, supine sefað)
- to soothe
Conjugation
sefa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að sefa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sefað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sefandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég sefa | við sefum | present (nútíð) |
ég sefi | við sefum |
þú sefar | þið sefið | þú sefir | þið sefið | ||
hann, hún, það sefar | þeir, þær, þau sefa | hann, hún, það sefi | þeir, þær, þau sefi | ||
past (þátíð) |
ég sefaði | við sefuðum | past (þátíð) |
ég sefaði | við sefuðum |
þú sefaðir | þið sefuðuð | þú sefaðir | þið sefuðuð | ||
hann, hún, það sefaði | þeir, þær, þau sefuðu | hann, hún, það sefaði | þeir, þær, þau sefuðu | ||
imperative (boðháttur) |
sefa (þú) | sefið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sefaðu | sefiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
sefast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að sefast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sefast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sefandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég sefast | við sefumst | present (nútíð) |
ég sefist | við sefumst |
þú sefast | þið sefist | þú sefist | þið sefist | ||
hann, hún, það sefast | þeir, þær, þau sefast | hann, hún, það sefist | þeir, þær, þau sefist | ||
past (þátíð) |
ég sefaðist | við sefuðumst | past (þátíð) |
ég sefaðist | við sefuðumst |
þú sefaðist | þið sefuðust | þú sefaðist | þið sefuðust | ||
hann, hún, það sefaðist | þeir, þær, þau sefuðust | hann, hún, það sefaðist | þeir, þær, þau sefuðust | ||
imperative (boðháttur) |
sefast (þú) | sefist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sefastu | sefisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
sefaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
sefaður | sefuð | sefað | sefaðir | sefaðar | sefuð | |
accusative (þolfall) |
sefaðan | sefaða | sefað | sefaða | sefaðar | sefuð | |
dative (þágufall) |
sefuðum | sefaðri | sefuðu | sefuðum | sefuðum | sefuðum | |
genitive (eignarfall) |
sefaðs | sefaðrar | sefaðs | sefaðra | sefaðra | sefaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
sefaði | sefaða | sefaða | sefuðu | sefuðu | sefuðu | |
accusative (þolfall) |
sefaða | sefuðu | sefaða | sefuðu | sefuðu | sefuðu | |
dative (þágufall) |
sefaða | sefuðu | sefaða | sefuðu | sefuðu | sefuðu | |
genitive (eignarfall) |
sefaða | sefuðu | sefaða | sefuðu | sefuðu | sefuðu |