Definify.com
Definition 2025
Teutonicus
Teutonicus
See also: teutonicus
Latin
Adjective
Teutonicus m (feminine Teutonica, neuter Teutonicum); first/second declension
- Alternative letter-case form of teutonicus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | Teutonicus | Teutonica | Teutonicum | Teutonicī | Teutonicae | Teutonica | |
| genitive | Teutonicī | Teutonicae | Teutonicī | Teutonicōrum | Teutonicārum | Teutonicōrum | |
| dative | Teutonicō | Teutonicō | Teutonicīs | ||||
| accusative | Teutonicum | Teutonicam | Teutonicum | Teutonicōs | Teutonicās | Teutonica | |
| ablative | Teutonicō | Teutonicā | Teutonicō | Teutonicīs | |||
| vocative | Teutonice | Teutonica | Teutonicum | Teutonicī | Teutonicae | Teutonica | |
teutonicus
teutonicus
See also: Teutonicus
Latin
Alternative forms
Adjective
teutonicus m (feminine teutonica, neuter teutonicum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | teutonicus | teutonica | teutonicum | teutonicī | teutonicae | teutonica | |
| genitive | teutonicī | teutonicae | teutonicī | teutonicōrum | teutonicārum | teutonicōrum | |
| dative | teutonicō | teutonicō | teutonicīs | ||||
| accusative | teutonicum | teutonicam | teutonicum | teutonicōs | teutonicās | teutonica | |
| ablative | teutonicō | teutonicā | teutonicō | teutonicīs | |||
| vocative | teutonice | teutonica | teutonicum | teutonicī | teutonicae | teutonica | |
References
- TEUTONICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)