Definify.com
Definition 2024
Vanda
Vanda
Translingual
Vanda roeblingiana
Proper noun
Vanda f
- A taxonomic genus within the family Orchidaceae – prized for its flowers, considered to be the most highly evolved of all orchids.
Hypernyms
- (genus): Plantae - kingdom; angiosperms, monocots - clades; Asparagales - order; Orchidaceae - family; Epidendroideae - subfamily; Vandeae - tribe; Aeridinae - subtribe
Hyponyms
- (genus): Vanda tesselata - type species; for other species see
Vanda on Wikipedia.Wikipedia
Latvian
Etymology
First recorded as a given name of Latvians in the end of the 19th century. From Polish Wanda.
Proper noun
Vanda f
- A female given name.
References
- Klāvs Siliņš: Latviesu personvārdu vārdnīca. Riga "Zinātne" 1990, ISBN 5-7966-0278-0
- Population Register of Latvia: Vanda was the only given name of 1676 persons in Latvia on May 21st 2010.
vanda
vanda
Icelandic
Verb
vanda (weak verb, third-person singular past indicative vandaði, supine vandað)
Conjugation
vanda — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að vanda | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vandað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vandandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég vanda | við vöndum | present (nútíð) |
ég vandi | við vöndum |
| þú vandar | þið vandið | þú vandir | þið vandið | ||
| hann, hún, það vandar | þeir, þær, þau vanda | hann, hún, það vandi | þeir, þær, þau vandi | ||
| past (þátíð) |
ég vandaði | við vönduðum | past (þátíð) |
ég vandaði | við vönduðum |
| þú vandaðir | þið vönduðuð | þú vandaðir | þið vönduðuð | ||
| hann, hún, það vandaði | þeir, þær, þau vönduðu | hann, hún, það vandaði | þeir, þær, þau vönduðu | ||
| imperative (boðháttur) |
vanda (þú) | vandið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vandaðu | vandiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vandast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að vandast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vandast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vandandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég vandast | við vöndumst | present (nútíð) |
ég vandist | við vöndumst |
| þú vandast | þið vandist | þú vandist | þið vandist | ||
| hann, hún, það vandast | þeir, þær, þau vandast | hann, hún, það vandist | þeir, þær, þau vandist | ||
| past (þátíð) |
ég vandaðist | við vönduðumst | past (þátíð) |
ég vandaðist | við vönduðumst |
| þú vandaðist | þið vönduðust | þú vandaðist | þið vönduðust | ||
| hann, hún, það vandaðist | þeir, þær, þau vönduðust | hann, hún, það vandaðist | þeir, þær, þau vönduðust | ||
| imperative (boðháttur) |
vandast (þú) | vandist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vandastu | vandisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vandaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
vandaður | vönduð | vandað | vandaðir | vandaðar | vönduð | |
| accusative (þolfall) |
vandaðan | vandaða | vandað | vandaða | vandaðar | vönduð | |
| dative (þágufall) |
vönduðum | vandaðri | vönduðu | vönduðum | vönduðum | vönduðum | |
| genitive (eignarfall) |
vandaðs | vandaðrar | vandaðs | vandaðra | vandaðra | vandaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
vandaði | vandaða | vandaða | vönduðu | vönduðu | vönduðu | |
| accusative (þolfall) |
vandaða | vönduðu | vandaða | vönduðu | vönduðu | vönduðu | |
| dative (þágufall) |
vandaða | vönduðu | vandaða | vönduðu | vönduðu | vönduðu | |
| genitive (eignarfall) |
vandaða | vönduðu | vandaða | vönduðu | vönduðu | vönduðu | |
Derived terms
- vanda um (“to admonish, to reprimand”)
- vanda til (“to rebuke”)
- vanda ráð sitt (“to lead an honest life”)
Noun
vanda
- indefinite genitive plural of vöndur