Home Search Index

Definify.com

  •  

Definition 2025


aanklagen

aanklagen

Dutch

Verb

aanklagen

  1. (transitive) to denounce, accuse, indict, sue

Inflection

Inflection of aanklagen (weak, separable)
infinitive aanklagen
past singular klaagde aan
past participle aangeklaagd
infinitive aanklagen
gerund aanklagen n
verbal noun —
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular klaag aan klaagde aan aanklaag aanklaagde
2nd person sing. (jij) klaagt aan klaagde aan aanklaagt aanklaagde
2nd person sing. (u) klaagt aan klaagde aan aanklaagt aanklaagde
2nd person sing. (gij) klaagt aan klaagde aan aanklaagt aanklaagde
3rd person singular klaagt aan klaagde aan aanklaagt aanklaagde
plural klagen aan klaagden aan aanklagen aanklaagden
subjunctive sing.1 klage aan klaagde aan aanklage aanklaagde
subjunctive plur.1 klagen aan klaagden aan aanklagen aanklaagden
imperative sing. klaag aan
imperative plur.1 klaagt aan
participles aanklagend aangeklaagd
1) Archaic.

Derived terms

  • aanklacht
  • aanklager

Anagrams

  • klagen aan

Etymology

From aan +‎ klagen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːŋklaːɣə(n)/

Similar Results

© 2025 Definify.com · All rights reserved.

Privacy · About · Terms