Definify.com
Definition 2024
aanlachen
aanlachen
Dutch
Verb
aanlachen
Inflection
| Inflection of aanlachen (weak with strong past participle, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanlachen | |||
| past singular | lachte aan | |||
| past participle | aangelachen | |||
| infinitive | aanlachen | |||
| gerund | aanlachen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | lach aan | lachte aan | aanlach | aanlachte |
| 2nd person sing. (jij) | lacht aan | lachte aan | aanlacht | aanlachte |
| 2nd person sing. (u) | lacht aan | lachte aan | aanlacht | aanlachte |
| 2nd person sing. (gij) | lacht aan | lachte aan | aanlacht | aanlachte |
| 3rd person singular | lacht aan | lachte aan | aanlacht | aanlachte |
| plural | lachen aan | lachten aan | aanlachen | aanlachten |
| subjunctive sing.1 | lache aan | lachte aan | aanlache | aanlachte |
| subjunctive plur.1 | lachen aan | lachten aan | aanlachen | aanlachten |
| imperative sing. | lach aan | |||
| imperative plur.1 | lacht aan | |||
| participles | aanlachend | aangelachen | ||
| 1) Archaic. | ||||