Definify.com
Definition 2024
aanreiken
aanreiken
Dutch
Verb
aanreiken
Inflection
Inflection of aanreiken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanreiken | |||
past singular | reikte aan | |||
past participle | aangereikt | |||
infinitive | aanreiken | |||
gerund | aanreiken n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | reik aan | reikte aan | aanreik | aanreikte |
2nd person sing. (jij) | reikt aan | reikte aan | aanreikt | aanreikte |
2nd person sing. (u) | reikt aan | reikte aan | aanreikt | aanreikte |
2nd person sing. (gij) | reikt aan | reikte aan | aanreikt | aanreikte |
3rd person singular | reikt aan | reikte aan | aanreikt | aanreikte |
plural | reiken aan | reikten aan | aanreiken | aanreikten |
subjunctive sing.1 | reike aan | reikte aan | aanreike | aanreikte |
subjunctive plur.1 | reiken aan | reikten aan | aanreiken | aanreikten |
imperative sing. | reik aan | |||
imperative plur.1 | reikt aan | |||
participles | aanreikend | aangereikt | ||
1) Archaic. |