Definify.com
Definition 2025
reiken
reiken
Dutch
Verb
reiken
Inflection
| Inflection of reiken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | reiken | |||
| past singular | reikte | |||
| past participle | gereikt | |||
| infinitive | reiken | |||
| gerund | reiken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | reik | reikte | ||
| 2nd person sing. (jij) | reikt | reikte | ||
| 2nd person sing. (u) | reikt | reikte | ||
| 2nd person sing. (gij) | reikt | reikte | ||
| 3rd person singular | reikt | reikte | ||
| plural | reiken | reikten | ||
| subjunctive sing.1 | reike | reikte | ||
| subjunctive plur.1 | reiken | reikten | ||
| imperative sing. | reik | |||
| imperative plur.1 | reikt | |||
| participles | reikend | gereikt | ||
| 1) Archaic. | ||||