Definify.com
Definition 2024
uitreiken
uitreiken
Dutch
Verb
uitreiken
- to hand out, to distribute
- to award
Inflection
| Inflection of uitreiken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitreiken | |||
| past singular | reikte uit | |||
| past participle | uitgereikt | |||
| infinitive | uitreiken | |||
| gerund | uitreiken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | reik uit | reikte uit | uitreik | uitreikte |
| 2nd person sing. (jij) | reikt uit | reikte uit | uitreikt | uitreikte |
| 2nd person sing. (u) | reikt uit | reikte uit | uitreikt | uitreikte |
| 2nd person sing. (gij) | reikt uit | reikte uit | uitreikt | uitreikte |
| 3rd person singular | reikt uit | reikte uit | uitreikt | uitreikte |
| plural | reiken uit | reikten uit | uitreiken | uitreikten |
| subjunctive sing.1 | reike uit | reikte uit | uitreike | uitreikte |
| subjunctive plur.1 | reiken uit | reikten uit | uitreiken | uitreikten |
| imperative sing. | reik uit | |||
| imperative plur.1 | reikt uit | |||
| participles | uitreikend | uitgereikt | ||
| 1) Archaic. | ||||