Definify.com
Definition 2024
aanvoegen
aanvoegen
Dutch
Verb
aanvoegen
Inflection
Inflection of aanvoegen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanvoegen | |||
past singular | voegde aan | |||
past participle | aangevoegd | |||
infinitive | aanvoegen | |||
gerund | aanvoegen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | voeg aan | voegde aan | aanvoeg | aanvoegde |
2nd person sing. (jij) | voegt aan | voegde aan | aanvoegt | aanvoegde |
2nd person sing. (u) | voegt aan | voegde aan | aanvoegt | aanvoegde |
2nd person sing. (gij) | voegt aan | voegde aan | aanvoegt | aanvoegde |
3rd person singular | voegt aan | voegde aan | aanvoegt | aanvoegde |
plural | voegen aan | voegden aan | aanvoegen | aanvoegden |
subjunctive sing.1 | voege aan | voegde aan | aanvoege | aanvoegde |
subjunctive plur.1 | voegen aan | voegden aan | aanvoegen | aanvoegden |
imperative sing. | voeg aan | |||
imperative plur.1 | voegt aan | |||
participles | aanvoegend | aangevoegd | ||
1) Archaic. |