Definify.com
Definition 2024
aanzeggen
aanzeggen
Dutch
Verb
aanzeggen
Inflection
| Inflection of aanzeggen (weak, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanzeggen | |||
| past singular | zei aan, zegde aan | |||
| past participle | aangezegd | |||
| infinitive | aanzeggen | |||
| gerund | aanzeggen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zeg aan | zei aan, zegde aan | aanzeg | aanzei, aanzegde |
| 2nd person sing. (jij) | zegt aan | zei aan, zegde aan | aanzegt | aanzei, aanzegde |
| 2nd person sing. (u) | zegt aan | zei aan, zegde aan | aanzegt | aanzei, aanzegde |
| 2nd person sing. (gij) | zegt aan | zeidt aan, zegde aan | aanzegt | aanzeidt, aanzegde |
| 3rd person singular | zegt aan | zei aan, zegde aan | aanzegt | aanzei, aanzegde |
| plural | zeggen aan | zeiden aan, zegden aan | aanzeggen | aanzeiden, aanzegden |
| subjunctive sing.1 | zegge aan | zeide aan, zegde aan | aanzegge | aanzeide, aanzegde |
| subjunctive plur.1 | zeggen aan | zeiden aan, zegden aan | aanzeggen | aanzeiden, aanzegden |
| imperative sing. | zeg aan | |||
| imperative plur.1 | zegt aan | |||
| participles | aanzeggend | aangezegd | ||
| 1) Archaic. | ||||