Definify.com
Definition 2024
zeggen
zeggen
Dutch
Verb
zeggen
- (transitive) to say, tell
- Als je niets beters te zeggen hebt, zeg dan niets.
- If you have nothing better to say, then say nothing.
- Ik heb het tegen hem gezegd.
- I told him.
- Als je niets beters te zeggen hebt, zeg dan niets.
Inflection
The irregular past tense is used in the Netherlands, while the weak past forms are used primarily in Flanders.
| Inflection of zeggen (weak, irregular) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | zeggen | |||
| past singular | zei, zegde | |||
| past participle | gezegd | |||
| infinitive | zeggen | |||
| gerund | zeggen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | zeg | zei, zegde | ||
| 2nd person sing. (jij) | zegt | zei, zegde | ||
| 2nd person sing. (u) | zegt | zei, zegde | ||
| 2nd person sing. (gij) | zegt | zeidt, zegde | ||
| 3rd person singular | zegt | zei, zegde | ||
| plural | zeggen | zeiden, zegden | ||
| subjunctive sing.1 | zegge | zeide, zegde | ||
| subjunctive plur.1 | zeggen | zeiden, zegden | ||
| imperative sing. | zeg | |||
| imperative plur.1 | zegt | |||
| participles | zeggend | gezegd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
zeggen
- Plural form of zegge