Definify.com
Definition 2025
abnormis
abnormis
Latin
Adjective
abnōrmis m, f (neuter abnōrme); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abnōrmis | abnōrme | abnōrmēs | abnōrmia | |
| genitive | abnōrmis | abnōrmium | |||
| dative | abnōrmī | abnōrmibus | |||
| accusative | abnōrmem | abnōrme | abnōrmēs | abnōrmia | |
| ablative | abnōrmī | abnōrmibus | |||
| vocative | abnōrmis | abnōrme | abnōrmēs | abnōrmia | |
Descendants
References
- abnormis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- abnormis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ABNORMIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “abnormis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.