Definify.com
Definition 2025
adprobatus
adprobatus
Latin
Participle
adprobātus m (feminine adprobāta, neuter adprobātum); first/second declension
- Alternative form of approbātus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | adprobātus | adprobāta | adprobātum | adprobātī | adprobātae | adprobāta | |
| genitive | adprobātī | adprobātae | adprobātī | adprobātōrum | adprobātārum | adprobātōrum | |
| dative | adprobātō | adprobātō | adprobātīs | ||||
| accusative | adprobātum | adprobātam | adprobātum | adprobātōs | adprobātās | adprobāta | |
| ablative | adprobātō | adprobātā | adprobātō | adprobātīs | |||
| vocative | adprobāte | adprobāta | adprobātum | adprobātī | adprobātae | adprobāta | |