Definify.com
Definition 2025
Aethalos
Aethalos
See also: aethalos
Latin
Proper noun
*Aethalos m (accusative Aethalon); second declension
- A male given name
- AD 8, Publius Ovidius Naso (author), Alexander Riese (editor), Ibis in P. Ovidii Nasonis Carmina, volume III: Fasti. Tristia. Ibis. Ex Ponto. Halieutica. Fragmenta., Leipzig: Bernhard Tauchnitz (stereotype edition, 1874), lines 619–624 (page 214):
- Aethalon ut vita spoliavit Isindius hospes, // quem memor a sacris nunc quoque pellit Ion: // utque Melanthea tenebris a caede latentem // prodidit officio luminis ipsa parens: // sic tua coniectis fodiantur pectora telis, // sic, precor, auxiliis impediare tuis.
- AD 8, Publius Ovidius Naso (author), Alexander Riese (editor), Ibis in P. Ovidii Nasonis Carmina, volume III: Fasti. Tristia. Ibis. Ex Ponto. Halieutica. Fragmenta., Leipzig: Bernhard Tauchnitz (stereotype edition, 1874), lines 619–624 (page 214):
Declension
Second declension, Greek type.
Case | Singular |
---|---|
nominative | *Aethalos |
genitive | *Aethalī |
dative | *Aethalō |
accusative | Aethalon |
ablative | *Aethalō |
vocative | *Aethale |
References
- Félix Gaffiot (1934), “Æthălos”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette, page 82/2.