Definify.com
Definition 2024
afkoelen
afkoelen
Dutch
Verb
afkoelen
Inflection
| Inflection of afkoelen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afkoelen | |||
| past singular | koelde af | |||
| past participle | afgekoeld | |||
| infinitive | afkoelen | |||
| gerund | afkoelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | koel af | koelde af | afkoel | afkoelde |
| 2nd person sing. (jij) | koelt af | koelde af | afkoelt | afkoelde |
| 2nd person sing. (u) | koelt af | koelde af | afkoelt | afkoelde |
| 2nd person sing. (gij) | koelt af | koelde af | afkoelt | afkoelde |
| 3rd person singular | koelt af | koelde af | afkoelt | afkoelde |
| plural | koelen af | koelden af | afkoelen | afkoelden |
| subjunctive sing.1 | koele af | koelde af | afkoele | afkoelde |
| subjunctive plur.1 | koelen af | koelden af | afkoelen | afkoelden |
| imperative sing. | koel af | |||
| imperative plur.1 | koelt af | |||
| participles | afkoelend | afgekoeld | ||
| 1) Archaic. | ||||