Definify.com
Definition 2025
aftaaien
aftaaien
Dutch
Verb
aftaaien
Inflection
| Inflection of aftaaien (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aftaaien | |||
| past singular | taaide af | |||
| past participle | afgetaaid | |||
| infinitive | aftaaien | |||
| gerund | aftaaien n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | taai af | taaide af | aftaai | aftaaide |
| 2nd person sing. (jij) | taait af | taaide af | aftaait | aftaaide |
| 2nd person sing. (u) | taait af | taaide af | aftaait | aftaaide |
| 2nd person sing. (gij) | taait af | taaide af | aftaait | aftaaide |
| 3rd person singular | taait af | taaide af | aftaait | aftaaide |
| plural | taaien af | taaiden af | aftaaien | aftaaiden |
| subjunctive sing.1 | taaie af | taaide af | aftaaie | aftaaide |
| subjunctive plur.1 | taaien af | taaiden af | aftaaien | aftaaiden |
| imperative sing. | taai af | |||
| imperative plur.1 | taait af | |||
| participles | aftaaiend | afgetaaid | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
- opdonderen
- oprotten (stronger than "aftaaien")
- opsodemieteren (much stronger than "aftaaien")