Definify.com
Definition 2025
annuntiatus
annuntiatus
Latin
Participle
annūntiātus m (feminine annūntiāta, neuter annūntiātum); first/second declension
- Alternative form of adnūntiātus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | annūntiātus | annūntiāta | annūntiātum | annūntiātī | annūntiātae | annūntiāta | |
| genitive | annūntiātī | annūntiātae | annūntiātī | annūntiātōrum | annūntiātārum | annūntiātōrum | |
| dative | annūntiātō | annūntiātō | annūntiātīs | ||||
| accusative | annūntiātum | annūntiātam | annūntiātum | annūntiātōs | annūntiātās | annūntiāta | |
| ablative | annūntiātō | annūntiātā | annūntiātō | annūntiātīs | |||
| vocative | annūntiāte | annūntiāta | annūntiātum | annūntiātī | annūntiātae | annūntiāta | |