Definify.com

Definition 2025

ayırmak

ayırmak

Turkish

Verb

ayırmak ‎(third-person singular simple present ayırır)

  1. (transitive) to part, separate, sever
  2. (transitive) to choose, pick, select
  3. (transitive) to set apart, divide, sunder
  4. (transitive) to detach
  5. (transitive) to distinguish
  6. (transitive) to sort, classify
  7. (transitive) to save, reserve, spare
  8. (transitive) to isolate
  9. (transitive) to discriminate
  10. (transitive) to except, exclude

Related terms

Derived terms

  • ayırma
  • ayırış
  • ayırıcı
  • ayrım
  • ayraç
  • ayrık
  • ayrıt
  • ayrıntı
  • ayırtmak
  • ayrılmak
  • ayrışmak
  • ayırmamak
  • ayıramamak
  • ayırabilmek

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple ayırır mıyım? ayırır mısın? ayırır mı? ayırır mıyız? ayırır mısınız? ayırırlar mı?
present continuous ayırıyor muyum? ayırıyor musun? ayırıyor mu? ayırıyor muyuz? ayırıyor musunuz? ayırıyorlar mı?
past definite ayırdım mı? ayırdın mı? ayırdı mı? ayırdık mı? ayırdınız mı? ayırdılar mı?
past continuous ayırıyor muydum? ayırıyor muydun? ayırıyor muydu? ayırıyor muyduk? ayırıyor muydunuz? ayırıyorlar mıydı?
future simple ayıracak mıyım? ayıracak mısın? ayıracak mı? ayıracak mıyız? ayıracak mısınız? ayıracaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple ayırmam ayırmazsın ayırmaz ayırmayız ayırmazsınız ayırmazlar
present continuous ayırmıyorum ayırmıyorsun ayırmıyor ayırmıyoruz ayırmıyorsunuz ayırmıyorlar
past definite ayırmadım ayırmadın ayırmadı ayırmadık ayırmadınız ayırmadılar
past continuous ayırmıyordum ayırmıyordun ayırmıyordu ayırmıyorduk ayırmıyordunuz ayırmıyordular
future simple ayırmayacağım ayırmayacaksın ayırmayacak ayırmayacağız ayırmayacaksınız ayırmayacaklar

See also

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*adɨ-r-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish آيرمق ‎(ayırmak, “to part; separate, choose, pick, select, distinguish”), from Proto-Turkic *adɨ-r- ‎(“to separate”).[1]

Cognate with Karakhanid [script needed] ‎(aδır-, “to separate”), Old Turkic [script needed] ‎(adır-, “to separate”), Azeri ayırmaq ‎(“to separate”), Bashkir айырыу ‎(ayïrïw, “to separate”), Chuvash уйӑрма ‎(ujărma, “to separate”), Khakas азырарға ‎(azırarğa, “to separate”), Kyrgyz айыруу ‎(ayıruu, “to separate”), Turkmen aýyrmak ‎(“to separate”), Uzbek ayirmoq ‎(“to separate”), Yakut атын ‎(atın, “other”).

Similar Results