Definify.com
Definition 2024
banna
banna
Faroese
Verb
banna (third person singular past indicative bannaði, third person plural past indicative bannað, supine bannað)
Conjugation
| v-30 | ||||
| infinitive | banna | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | bannandi | |||
| past participle a6 | bannaður | |||
| supine | bannað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | banni | bannar | bannar | banna |
| past | bannaði | bannaði | bannaði | bannaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | banna! | — | bannið! |
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpanːa/
- Rhymes: -anːa
Verb
banna (weak verb, third-person singular past indicative bannaði, supine bannað)
Conjugation
banna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að banna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bannað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bannandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég banna | við bönnum | present (nútíð) |
ég banni | við bönnum |
| þú bannar | þið bannið | þú bannir | þið bannið | ||
| hann, hún, það bannar | þeir, þær, þau banna | hann, hún, það banni | þeir, þær, þau banni | ||
| past (þátíð) |
ég bannaði | við bönnuðum | past (þátíð) |
ég bannaði | við bönnuðum |
| þú bannaðir | þið bönnuðuð | þú bannaðir | þið bönnuðuð | ||
| hann, hún, það bannaði | þeir, þær, þau bönnuðu | hann, hún, það bannaði | þeir, þær, þau bönnuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
banna (þú) | bannið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bannaðu | banniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bannast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bannast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bannast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bannandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég bannast | við bönnumst | present (nútíð) |
ég bannist | við bönnumst |
| þú bannast | þið bannist | þú bannist | þið bannist | ||
| hann, hún, það bannast | þeir, þær, þau bannast | hann, hún, það bannist | þeir, þær, þau bannist | ||
| past (þátíð) |
ég bannaðist | við bönnuðumst | past (þátíð) |
ég bannaðist | við bönnuðumst |
| þú bannaðist | þið bönnuðust | þú bannaðist | þið bönnuðust | ||
| hann, hún, það bannaðist | þeir, þær, þau bönnuðust | hann, hún, það bannaðist | þeir, þær, þau bönnuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
bannast (þú) | bannist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bannastu | bannisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bannaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
bannaður | bönnuð | bannað | bannaðir | bannaðar | bönnuð | |
| accusative (þolfall) |
bannaðan | bannaða | bannað | bannaða | bannaðar | bönnuð | |
| dative (þágufall) |
bönnuðum | bannaðri | bönnuðu | bönnuðum | bönnuðum | bönnuðum | |
| genitive (eignarfall) |
bannaðs | bannaðrar | bannaðs | bannaðra | bannaðra | bannaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
bannaði | bannaða | bannaða | bönnuðu | bönnuðu | bönnuðu | |
| accusative (þolfall) |
bannaða | bönnuðu | bannaða | bönnuðu | bönnuðu | bönnuðu | |
| dative (þágufall) |
bannaða | bönnuðu | bannaða | bönnuðu | bönnuðu | bönnuðu | |
| genitive (eignarfall) |
bannaða | bönnuðu | bannaða | bönnuðu | bönnuðu | bönnuðu | |
Noun
banna n
- indefinite genitive plural of bann
Irish
Etymology 1
From Old French bande, of Germanic origins.
Noun
banna m (genitive singular banna, nominative plural bannaí)
Declension
Declension of banna
Fourth declension
|
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
Etymology 2
Noun
banna m (genitive singular banna, nominative plural bannaí)
Declension
Declension of banna
Fourth declension
|
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
Synonyms
- (hostage): geall
Derived terms
- cúirtbhanna (“recognizance”)
- fo-bhanna (“subsidiary bond”)
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| banna | bhanna | mbanna |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||
Italian
Verb
banna
Sicilian
Alternative forms
- bbanna
Etymology
Probably a borrowing from Occitan banda.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈban.na/
- Hyphenation: bàn‧na
Noun
banna f
Swedish
Etymology 1
From Old Norse banna, from Proto-Germanic *bannaną.
Verb
banna (present bannar, preterite bannade, supine bannat, imperative banna)
Conjugation
Conjugation of banna
Related terms
Etymology 2
Noun
banna c
- (dated) rebuke
Declension
| Inflection of banna | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | banna | bannan | bannor | bannorna |
| Genitive | bannas | bannans | bannors | bannornas |