Definify.com
Definition 2025
Becquerel
Becquerel
See also: becquerel
French
Proper noun
Becquerel
- A surname.
- Henri Becquerel, French physicist and discoverer of radioactivity
German
Noun
Becquerel n (genitive Becquerels, plural Becquerel)
Declension
Declension of Becquerel
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | das | Becquerel | die | Becquerel |
| genitive | eines | des | Becquerels | der | Becquerel |
| dative | einem | dem | Becquerel | den | Becquereln |
| accusative | ein | das | Becquerel | die | Becquerel |
becquerel
becquerel
See also: Becquerel
English
Noun
becquerel (plural becquerels)
- In the International System of Units, the derived unit of radioactive activity; the activity of a quantity of radioactive material in which one nucleus decays per second. Symbol: Bq
Translations
unit of radioactive activity
Finnish
Noun
becquerel
Declension
| Inflection of becquerel (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | becquerel | becquerelit | |
| genitive | becquerelin | becquerelien | |
| partitive | becquereliä | becquerelejä | |
| illative | becquereliin | becquereleihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | becquerel | becquerelit | |
| accusative | nom. | becquerel | becquerelit |
| gen. | becquerelin | ||
| genitive | becquerelin | becquerelien | |
| partitive | becquereliä | becquerelejä | |
| inessive | becquerelissä | becquereleissä | |
| elative | becquerelistä | becquereleistä | |
| illative | becquereliin | becquereleihin | |
| adessive | becquerelillä | becquereleillä | |
| ablative | becquereliltä | becquereleiltä | |
| allative | becquerelille | becquereleille | |
| essive | becquerelinä | becquereleinä | |
| translative | becquereliksi | becquereleiksi | |
| instructive | — | becquerelein | |
| abessive | becquerelittä | becquereleittä | |
| comitative | — | becquereleineen | |