Definify.com
Definition 2024
beledigen
beledigen
Dutch
Verb
beledigen
- (transitive) to offend
- Een recht om te beledigen bestaat niet, onderstreepte de koningin.
- A right to offend does not exist, underscored the queen.
- Een recht om te beledigen bestaat niet, onderstreepte de koningin.
Inflection
| Inflection of beledigen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beledigen | |||
| past singular | beledigde | |||
| past participle | beledigd | |||
| infinitive | beledigen | |||
| gerund | beledigen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beledig | beledigde | ||
| 2nd person sing. (jij) | beledigt | beledigde | ||
| 2nd person sing. (u) | beledigt | beledigde | ||
| 2nd person sing. (gij) | beledigt | beledigde | ||
| 3rd person singular | beledigt | beledigde | ||
| plural | beledigen | beledigden | ||
| subjunctive sing.1 | beledige | beledigde | ||
| subjunctive plur.1 | beledigen | beledigden | ||
| imperative sing. | beledig | |||
| imperative plur.1 | beledigt | |||
| participles | beledigend | beledigd | ||
| 1) Archaic. | ||||