Definify.com
Definition 2024
bezonnen
bezonnen
Dutch
Verb
bezonnen
- plural past indicative and subjunctive of bezinnen
Participle
bezonnen
Declension
| Inflection of bezonnen | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bezonnen | |||
| inflected | bezonnen | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | bezonnen | |||
| indefinite | m./f. sing. | bezonnen | ||
| n. sing. | bezonnen | |||
| plural | bezonnen | |||
| definite | bezonnen | |||
| partitive | bezonnens | |||