Definify.com
Definition 2025
bicikli
bicikli
Esperanto
Verb
bicikli (present biciklas, past biciklis, future biciklos, conditional biciklus, volitive biciklu)
- to cycle (on a bicycle)
Conjugation
Conjugation of bicikli
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hungarian
Etymology
From German dialectal bizykel, from English bicycle, coined from bi- (“two”) + Ancient Greek κύκλος (kúklos, “circle, wheel”), on the pattern of tricycle.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbit͡siɡli]
- Hyphenation: bi‧cik‧li
Noun
bicikli (plural biciklik)
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | bicikli | biciklik |
| accusative | biciklit | bicikliket |
| dative | biciklinek | bicikliknek |
| instrumental | biciklivel | biciklikkel |
| causal-final | bicikliért | biciklikért |
| translative | biciklivé | biciklikké |
| terminative | bicikliig | biciklikig |
| essive-formal | bicikliként | biciklikként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | bicikliben | biciklikben |
| superessive | biciklin | bicikliken |
| adessive | biciklinél | bicikliknél |
| illative | biciklibe | biciklikbe |
| sublative | biciklire | biciklikre |
| allative | biciklihez | biciklikhez |
| elative | bicikliből | biciklikből |
| delative | bicikliről | biciklikről |
| ablative | biciklitől | bicikliktől |
| Possessive forms of bicikli | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | biciklim | biciklijeim |
| 2nd person sing. | biciklid | biciklijeid |
| 3rd person sing. | biciklije | biciklijei |
| 1st person plural | biciklink | biciklijeink |
| 2nd person plural | biciklitek | biciklijeitek |
| 3rd person plural | biciklijük | biciklijeik |
Usage notes
The /k/ is pronounced [ɡ], this is the source of common misspelling *bicigli.
Synonyms
Derived terms
- bicaj
- biciklista
- biciklizik