Definify.com
Definition 2025
bijeenroepen
bijeenroepen
Dutch
Verb
bijeenroepen
- (transitive) to call together (for a meeting)
Inflection
| Inflection of bijeenroepen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijeenroepen | |||
| past singular | riep bijeen | |||
| past participle | bijeengeroepen | |||
| infinitive | bijeenroepen | |||
| gerund | bijeenroepen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | roep bijeen | riep bijeen | bijeenroep | bijeenriep |
| 2nd person sing. (jij) | roept bijeen | riep bijeen | bijeenroept | bijeenriep |
| 2nd person sing. (u) | roept bijeen | riep bijeen | bijeenroept | bijeenriep |
| 2nd person sing. (gij) | roept bijeen | riept bijeen | bijeenroept | bijeenriept |
| 3rd person singular | roept bijeen | riep bijeen | bijeenroept | bijeenriep |
| plural | roepen bijeen | riepen bijeen | bijeenroepen | bijeenriepen |
| subjunctive sing.1 | roepe bijeen | riepe bijeen | bijeenroepe | bijeenriepe |
| subjunctive plur.1 | roepen bijeen | riepen bijeen | bijeenroepen | bijeenriepen |
| imperative sing. | roep bijeen | |||
| imperative plur.1 | roept bijeen | |||
| participles | bijeenroepend | bijeengeroepen | ||
| 1) Archaic. | ||||