Definify.com
Definition 2024
samenroepen
samenroepen
Dutch
Verb
samenroepen
- to call together (for a meeting)
Inflection
Inflection of samenroepen (strong class 7, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | samenroepen | |||
past singular | riep samen | |||
past participle | samengeroepen | |||
infinitive | samenroepen | |||
gerund | samenroepen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | roep samen | riep samen | samenroep | samenriep |
2nd person sing. (jij) | roept samen | riep samen | samenroept | samenriep |
2nd person sing. (u) | roept samen | riep samen | samenroept | samenriep |
2nd person sing. (gij) | roept samen | riept samen | samenroept | samenriept |
3rd person singular | roept samen | riep samen | samenroept | samenriep |
plural | roepen samen | riepen samen | samenroepen | samenriepen |
subjunctive sing.1 | roepe samen | riepe samen | samenroepe | samenriepe |
subjunctive plur.1 | roepen samen | riepen samen | samenroepen | samenriepen |
imperative sing. | roep samen | |||
imperative plur.1 | roept samen | |||
participles | samenroepend | samengeroepen | ||
1) Archaic. |