Definify.com
Definition 2025
samenroepen
samenroepen
Dutch
Verb
samenroepen
- to call together (for a meeting)
 
Inflection
| Inflection of samenroepen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | samenroepen | |||
| past singular | riep samen | |||
| past participle | samengeroepen | |||
| infinitive | samenroepen | |||
| gerund | samenroepen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | roep samen | riep samen | samenroep | samenriep | 
| 2nd person sing. (jij) | roept samen | riep samen | samenroept | samenriep | 
| 2nd person sing. (u) | roept samen | riep samen | samenroept | samenriep | 
| 2nd person sing. (gij) | roept samen | riept samen | samenroept | samenriept | 
| 3rd person singular | roept samen | riep samen | samenroept | samenriep | 
| plural | roepen samen | riepen samen | samenroepen | samenriepen | 
| subjunctive sing.1 | roepe samen | riepe samen | samenroepe | samenriepe | 
| subjunctive plur.1 | roepen samen | riepen samen | samenroepen | samenriepen | 
| imperative sing. | roep samen | |||
| imperative plur.1 | roept samen | |||
| participles | samenroepend | samengeroepen | ||
| 1) Archaic. | ||||