Definify.com
Definition 2024
bijvoegen
bijvoegen
Dutch
Verb
bijvoegen
Inflection
Inflection of bijvoegen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bijvoegen | |||
past singular | voegde bij | |||
past participle | bijgevoegd | |||
infinitive | bijvoegen | |||
gerund | bijvoegen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | voeg bij | voegde bij | bijvoeg | bijvoegde |
2nd person sing. (jij) | voegt bij | voegde bij | bijvoegt | bijvoegde |
2nd person sing. (u) | voegt bij | voegde bij | bijvoegt | bijvoegde |
2nd person sing. (gij) | voegt bij | voegde bij | bijvoegt | bijvoegde |
3rd person singular | voegt bij | voegde bij | bijvoegt | bijvoegde |
plural | voegen bij | voegden bij | bijvoegen | bijvoegden |
subjunctive sing.1 | voege bij | voegde bij | bijvoege | bijvoegde |
subjunctive plur.1 | voegen bij | voegden bij | bijvoegen | bijvoegden |
imperative sing. | voeg bij | |||
imperative plur.1 | voegt bij | |||
participles | bijvoegend | bijgevoegd | ||
1) Archaic. |