Definify.com
Definition 2024
bijwonen
bijwonen
Dutch
Verb
bijwonen
- (transitive) to attend
Inflection
| Inflection of bijwonen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijwonen | |||
| past singular | woonde bij | |||
| past participle | bijgewoond | |||
| infinitive | bijwonen | |||
| gerund | bijwonen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | woon bij | woonde bij | bijwoon | bijwoonde |
| 2nd person sing. (jij) | woont bij | woonde bij | bijwoont | bijwoonde |
| 2nd person sing. (u) | woont bij | woonde bij | bijwoont | bijwoonde |
| 2nd person sing. (gij) | woont bij | woonde bij | bijwoont | bijwoonde |
| 3rd person singular | woont bij | woonde bij | bijwoont | bijwoonde |
| plural | wonen bij | woonden bij | bijwonen | bijwoonden |
| subjunctive sing.1 | wone bij | woonde bij | bijwone | bijwoonde |
| subjunctive plur.1 | wonen bij | woonden bij | bijwonen | bijwoonden |
| imperative sing. | woon bij | |||
| imperative plur.1 | woont bij | |||
| participles | bijwonend | bijgewoond | ||
| 1) Archaic. | ||||