Definify.com
Definition 2025
birotus
birotus
Latin
Adjective
birotus m (feminine birota, neuter birotum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | birotus | birota | birotum | birotī | birotae | birota | |
| genitive | birotī | birotae | birotī | birotōrum | birotārum | birotōrum | |
| dative | birotō | birotō | birotīs | ||||
| accusative | birotum | birotam | birotum | birotōs | birotās | birota | |
| ablative | birotō | birotā | birotō | birotīs | |||
| vocative | birote | birota | birotum | birotī | birotae | birota | |
Descendants
References
- birotus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “birotus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.