Definify.com
Definition 2024
Blanda
Blanda
See also: blanda
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈblan.da/, [ˈbɫan.da]
Proper noun
Blanda f (genitive Blandae); first declension
- a city of Lucania
Declension
First declension.
| Case | Singular |
|---|---|
| nominative | Blanda |
| genitive | Blandae |
| dative | Blandae |
| accusative | Blandam |
| ablative | Blandā |
| vocative | Blanda |
References
- Blanda in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “Blanda”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Blanda in William Smith., editor (1854, 1857) A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly
blanda
blanda
Icelandic
Noun
blanda f (genitive singular blöndu, nominative plural blöndur)
Declension
declension of blanda
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | blanda | blandan | blöndur | blöndurnar |
| accusative | blöndu | blönduna | blöndur | blöndurnar |
| dative | blöndu | blöndunni | blöndum | blöndunum |
| genitive | blöndu | blöndunnar | blanda/blandna | blandanna/blandnanna |
Etymology
Verb
blanda (weak verb, third-person singular past indicative blandaði, supine blandað)
- to mix
Conjugation
blanda — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að blanda | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
blandað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
blandandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég blanda | við blöndum | present (nútíð) |
ég blandi | við blöndum |
| þú blandar | þið blandið | þú blandir | þið blandið | ||
| hann, hún, það blandar | þeir, þær, þau blanda | hann, hún, það blandi | þeir, þær, þau blandi | ||
| past (þátíð) |
ég blandaði | við blönduðum | past (þátíð) |
ég blandaði | við blönduðum |
| þú blandaðir | þið blönduðuð | þú blandaðir | þið blönduðuð | ||
| hann, hún, það blandaði | þeir, þær, þau blönduðu | hann, hún, það blandaði | þeir, þær, þau blönduðu | ||
| imperative (boðháttur) |
blanda (þú) | blandið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| blandaðu | blandiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
blandast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að blandast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
blandast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
blandandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég blandast | við blöndumst | present (nútíð) |
ég blandist | við blöndumst |
| þú blandast | þið blandist | þú blandist | þið blandist | ||
| hann, hún, það blandast | þeir, þær, þau blandast | hann, hún, það blandist | þeir, þær, þau blandist | ||
| past (þátíð) |
ég blandaðist | við blönduðumst | past (þátíð) |
ég blandaðist | við blönduðumst |
| þú blandaðist | þið blönduðust | þú blandaðist | þið blönduðust | ||
| hann, hún, það blandaðist | þeir, þær, þau blönduðust | hann, hún, það blandaðist | þeir, þær, þau blönduðust | ||
| imperative (boðháttur) |
blandast (þú) | blandist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| blandastu | blandisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
blandaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
blandaður | blönduð | blandað | blandaðir | blandaðar | blönduð | |
| accusative (þolfall) |
blandaðan | blandaða | blandað | blandaða | blandaðar | blönduð | |
| dative (þágufall) |
blönduðum | blandaðri | blönduðu | blönduðum | blönduðum | blönduðum | |
| genitive (eignarfall) |
blandaðs | blandaðrar | blandaðs | blandaðra | blandaðra | blandaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
blandaði | blandaða | blandaða | blönduðu | blönduðu | blönduðu | |
| accusative (þolfall) |
blandaða | blönduðu | blandaða | blönduðu | blönduðu | blönduðu | |
| dative (þágufall) |
blandaða | blönduðu | blandaða | blönduðu | blönduðu | blönduðu | |
| genitive (eignarfall) |
blandaða | blönduðu | blandaða | blönduðu | blönduðu | blönduðu | |
Latin
Adjective
blanda
- nominative feminine singular of blandus
- nominative neuter plural of blandus
- accusative neuter plural of blandus
- vocative feminine singular of blandus
- nominative neuter plural of blandus
blandā
- ablative feminine singular of blandus
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Verb
blanda
Spanish
Pronunciation
- Rhymes: -anda
Adjective
blanda f
- feminine singular of blando
Verb
blanda
- Formal second-person singular (usted) imperative form of blandir.
- First-person singular (yo) present subjunctive form of blandir.
- Formal second-person singular (usted) present subjunctive form of blandir.
- Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present subjunctive form of blandir.
Swedish
Etymology
From Old Norse blanda, from Proto-Germanic *blandaną, from Proto-Indo-European *bʰlendʰ-.
Pronunciation
Verb
blanda (present blandar, preterite blandade, supine blandat, imperative blanda)