Definify.com
Definition 2025
cariturus
cariturus
Latin
Participle
caritūrus m (feminine caritūra, neuter caritūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | caritūrus | caritūra | caritūrum | caritūrī | caritūrae | caritūra | |
genitive | caritūrī | caritūrae | caritūrī | caritūrōrum | caritūrārum | caritūrōrum | |
dative | caritūrō | caritūrō | caritūrīs | ||||
accusative | caritūrum | caritūram | caritūrum | caritūrōs | caritūrās | caritūra | |
ablative | caritūrō | caritūrā | caritūrō | caritūrīs | |||
vocative | caritūre | caritūra | caritūrum | caritūrī | caritūrae | caritūra |