Definify.com

Definition 2025

ciągać

ciągać

Polish

Verb

ciągać impf

(transitive) to drag

Conjugation

Conjugation of ciągać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		ciągać
present tense	1st	ciągam			ciągamy
	2nd	ciągasz			ciągacie
	3rd	ciąga			ciągają
past tense	1st	ciągałem	ciągałam		ciągaliśmy	ciągałyśmy
	2nd	ciągałeś	ciągałaś		ciągaliście	ciągałyście
	3rd	ciągał	ciągała	ciągało	ciągali	ciągały
future tense	1st	będę ciągał¹	będę ciągała¹		będziemy ciągali¹	będziemy ciągały¹
	2nd	będziesz ciągał¹	będziesz ciągała¹		będziecie ciągali¹	będziecie ciągały¹
	3rd	będzie ciągał¹	będzie ciągała¹	będzie ciągało¹	będą ciągali¹	będą ciągały¹
conditional	1st	ciągałbym	ciągałabym		ciągalibyśmy	ciągałybyśmy
	2nd	ciągałbyś	ciągałabyś		ciągalibyście	ciągałybyście
	3rd	ciągałby	ciągałaby	ciągałoby	ciągaliby	ciągałyby
imperative	1st	—			ciągamy
	2nd	ciąga			ciągacie
	3rd	niech ciąga			niech ciągają
active adjectival participle		ciągający	ciągająca	ciągające	ciągający	ciągające
passive adjectival participle		ciągany	ciągana	ciągane	ciągani	ciągane
contemporary adverbial participle		ciągając
impersonal past		ciągano
verbal noun		ciąganie
¹or: będę ciągać, będziesz ciągać etc.

Related terms

ciągnąć