Definify.com

Definition 2025

ciągnąć impf

(transitive) to pull (to apply a force to (an object) such that it comes toward the person or thing applying the force)
(transitive) to drag, to draw, to haul
(slang, vulgar) to give a ****

Conjugation of ciągnąć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		ciągnąć
present tense	1st	ciągnę			ciągniemy
	2nd	ciągniesz			ciągniecie
	3rd	ciągnie			ciągną
past tense	1st	ciągnąłem	ciągnęłam		ciągnęliśmy	ciągnęłyśmy
	2nd	ciągnąłeś	ciągnęłaś		ciągnęliście	ciągnęłyście
	3rd	ciągnął	ciągnęła	ciągnęło	ciągnęli	ciągnęły
future tense	1st	będę ciągnął¹	będę ciągnęła¹		będziemy ciągnęli¹	będziemy ciągnęły¹
	2nd	będziesz ciągnął¹	będziesz ciągnęła¹		będziecie ciągnęli¹	będziecie ciągnęły¹
	3rd	będzie ciągnął¹	będzie ciągnęła¹	będzie ciągnęło¹	będą ciągnęli¹	będą ciągnęły¹
conditional	1st	ciągnąłbym	ciągnęłabym		ciągnęlibyśmy	ciągnęłybyśmy
	2nd	ciągnąłbyś	ciągnęłabyś		ciągnęlibyście	ciągnęłybyście
	3rd	ciągnąłby	ciągnęłaby	ciągnęłoby	ciągnęliby	ciągnęłyby
imperative	1st	—			ciągnijmy
	2nd	ciągnij			ciągnijcie
	3rd	niech ciągnie			niech ciągną
active adjectival participle		ciągnący	ciągnąca	ciągnące	ciągnący	ciągnące
passive adjectival participle		ciągnięty (ciągniony)	ciągnięta (ciągniona)	ciągnięte (ciągnione)	ciągnięci (ciągnieni)	ciągnięte (ciągnione)
contemporary adverbial participle		ciągnąc
impersonal past		ciągnięto
verbal noun		ciągnięcie
¹or: będę ciągnąć, będziesz ciągnąć etc.

verbs derived from ciągnąć