Definify.com
Definition 2025
coërciturus
coërciturus
See also: coerciturus
Latin
Participle
coërcitūrus m (feminine coërcitūra, neuter coërcitūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | coërcitūrus | coërcitūra | coërcitūrum | coërcitūrī | coërcitūrae | coërcitūra | |
| genitive | coërcitūrī | coërcitūrae | coërcitūrī | coërcitūrōrum | coërcitūrārum | coërcitūrōrum | |
| dative | coërcitūrō | coërcitūrō | coërcitūrīs | ||||
| accusative | coërcitūrum | coërcitūram | coërcitūrum | coërcitūrōs | coërcitūrās | coërcitūra | |
| ablative | coërcitūrō | coërcitūrā | coërcitūrō | coërcitūrīs | |||
| vocative | coërcitūre | coërcitūra | coërcitūrum | coërcitūrī | coërcitūrae | coërcitūra | |