Definify.com
Definition 2025
condensaturus
condensaturus
Latin
Participle
condēnsātūrus m (feminine condēnsātūra, neuter condēnsātūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | condēnsātūrus | condēnsātūra | condēnsātūrum | condēnsātūrī | condēnsātūrae | condēnsātūra | |
| genitive | condēnsātūrī | condēnsātūrae | condēnsātūrī | condēnsātūrōrum | condēnsātūrārum | condēnsātūrōrum | |
| dative | condēnsātūrō | condēnsātūrō | condēnsātūrīs | ||||
| accusative | condēnsātūrum | condēnsātūram | condēnsātūrum | condēnsātūrōs | condēnsātūrās | condēnsātūra | |
| ablative | condēnsātūrō | condēnsātūrā | condēnsātūrō | condēnsātūrīs | |||
| vocative | condēnsātūre | condēnsātūra | condēnsātūrum | condēnsātūrī | condēnsātūrae | condēnsātūra | |