Definify.com

Definition 2024

czynić impf ‎(perfective uczynić)

Conjugation of czynić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		czynić
present tense	1st	czynię			czynimy
	2nd	czynisz			czynicie
	3rd	czyni			czynią
past tense	1st	czyniłem	czyniłam		czyniliśmy	czyniłyśmy
	2nd	czyniłeś	czyniłaś		czyniliście	czyniłyście
	3rd	czynił	czyniła	czyniło	czynili	czyniły
future tense	1st	będę czynił¹	będę czyniła¹		będziemy czynili¹	będziemy czyniły¹
	2nd	będziesz czynił¹	będziesz czyniła¹		będziecie czynili¹	będziecie czyniły¹
	3rd	będzie czynił¹	będzie czyniła¹	będzie czyniło¹	będą czynili¹	będą czyniły¹
conditional	1st	czyniłbym	czyniłabym		czynilibyśmy	czyniłybyśmy
	2nd	czyniłbyś	czyniłabyś		czynilibyście	czyniłybyście
	3rd	czyniłby	czyniłaby	czyniłoby	czyniliby	czyniłyby
imperative	1st	—			czyńmy
	2nd	czyń			czyńcie
	3rd	niech czyni			niech czynią
active adjectival participle		czyniący	czyniąca	czyniące	czyniący	czyniące
passive adjectival participle		czyniony	czyniona	czynione	czynieni	czynione
contemporary adverbial participle		czyniąc
impersonal past		czyniono
verbal noun		czynienie
¹or: będę czynić, będziesz czynić etc.