Definify.com

Definition 2024

dúin

dúin

See also: duin and dùin

Irish

Noun

dúin m

inflection of dún ‎(“fortress”):
1. vocative and genitive singular
2. nominative and dative plural

Verb

dúin ‎(present analytic dúineann, future analytic dúinfidh, verbal noun dúnadh, past participle dúnta)

Cois Fharraige form of dún ‎(“to close, shut”)

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	dúinim	dúineann tú; dúinir^†	dúineann sé, sí	dúinimid	dúineann sibh	dúineann siad; dúinid^†	a dhúineann; a dhúineas / a ndúineann; a ndúineas	dúintear
	past	dhúin mé; dhúineas	dhúin tú; dhúinis	dhúin sé, sí	dhúineamar; dhúin muid	dhúin sibh; dhúineabhair	dhúin siad; dhúineadar	a dhúin / ar dhúin*	dúineadh
	past habitual	dhúininn	dhúinteá	dhúineadh sé, sí	dhúinimis; dhúineadh muid	dhúineadh sibh	dhúinidís; dhúineadh siad	a dhúineadh / ar dhúineadh*	dhúintí
	future	dúinfidh mé; dúinfead	dúinfidh tú; dúinfir^†	dúinfidh sé, sí	dúinfimid; dúinfidh muid	dúinfidh sibh	dúinfidh siad; dúinfid^†	a dhúinfidh; a dhúinfeas / a ndúinfidh; a ndúinfeas	dúinfear
conditional		dhúinfinn	dhúinfeá	dhúinfeadh sé, sí	dhúinfimis; dhúinfeadh muid	dhúinfeadh sibh	dhúinfidís; dhúinfeadh siad	a dhúinfeadh / ar dhúinfeadh*	dhúinfí
subjunctive	present	go ndúine mé; go ndúinead^†	go ndúine tú; go ndúinir^†	go ndúine sé, sí	go ndúinimid; go ndúine muid	go ndúine sibh	go ndúine siad; go ndúinid^†	—	go ndúintear
subjunctive	past	dá ndúininn	dá ndúinteá	dá ndúineadh sé, sí	dá ndúinimis; dá ndúineadh muid	dá ndúineadh sibh	dá ndúinidís; dá ndúineadh siad	—	dá ndúintí
imperative		dúinim	dúin	dúineadh sé, sí	dúinimis	dúinigí; dúinidh^†	dúinidís	—	dúintear
verbal noun		dúnadh
past participle		dúnta

* Indirect relative
† Dialect form

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dúin	dhúin	ndúin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.