Definify.com

Definition 2024

düşmek

düşmek

Turkish

Verb

düşmek ‎(third-person singular simple present düşer)

  1. (intransitive) to fall, fall down
  2. (intransitive) to fall, drop, go down, decrease
  3. (transitive) to subtract; to deduct
  4. (intransitive, for a fetus) to be miscarried; to be aborted
  5. (intransitive) to fall into, be overcome by (doubts, worry, trouble), to wind up in, end up in
  6. (intransitive) to get tired and weak, fall from power
  7. (intransitive) to lie in (a certain direction)
  8. (intransitive) to receive, get as one's share
  9. (intransitive, colloquial) to live in sexual intimacy with, sleep around with

Derived terms

  • düşme
  • düşüş
  • düşkün
  • düşey
  • düşmez
  • düşük
  • izdüşüm
  • düşmemek
  • düşememek
  • düşebilmek

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple düşer miyim? düşer misin? düşer mi? düşer miyiz? düşer misiniz? düşerler mi?
present continuous düşüyor muyum? düşüyor musun? düşüyor mu? düşüyor muyuz? düşüyor musunuz? düşüyorlar mı?
past definite düştüm mü? düştün mü? düştü mü? düştük mü? düştünüz mü? düştüler mü?
past continuous düşüyor muydum? düşüyor muydun? düşüyor muydu? düşüyor muyduk? düşüyor muydunuz? düşüyorlar mıydı?
future simple düşecek miyim? düşecek misin? düşecek mi? düşecek miyiz? düşecek misiniz? düşecekler mi?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple düşmem düşmezsin düşmez düşmeyiz düşmezsiniz düşmezler
present continuous düşmüyorum düşmüyorsun düşmüyor düşmüyoruz düşmüyorsunuz düşmüyorlar
past definite düşmedim düşmedin düşmedi düşmedik düşmediniz düşmediler
past continuous düşmüyordum düşmüyordun düşmüyordu düşmüyorduk düşmüyordunuz düşmüyordular
future simple düşmeyeceğim düşmeyeceksin düşmeyecek düşmeyeceğiz düşmeyeceksiniz düşmeyecekler

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*düĺ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish دوشمك ‎(düşmek, “to fall, go down, decline, to fall or pass into a condition”), from Proto-Turkic *düĺ- ‎(“to fall, move down”).[1] See Hungarian dűl, dől ‎(“to tumble, lean, tilt”), a loanword from an Oghur Turkic language. Compare also Kalmyk дөлих ‎(dölix, “to bend, twist”), Evenki до̄лды̄ ‎(dōldī, “to bend”).

Cognate with Old Turkic [script needed] ‎(tüş-, “to fall, go down, land”), Azeri düşmək ‎(“to fall, drop, get off”), Bashkir төшөү ‎(töšöw, “to go down, fall, land”), Kyrgyz түшүү ‎(tüşüü, “to fall, descend, get off”), Turkmen düşmek ‎(“to descend, dismount, fall”), Tuvan дүжер ‎(düžär, “to fall, sink”), Uzbek tushmoq ‎(“to alight, fall, descend”), Yakut түс ‎(tüs, “to fall”).

Similar Results