Definify.com
Definition 2024
duman
duman
Azeri
| Other scripts | |
|---|---|
| Cyrillic | думан |
| Roman | duman |
| Perso-Arabic | دومان |
Noun
duman (definite accusative dumanı, plural dumanlar)
Turkish
Etymology
From Old Turkic tuman, from Proto-Turkic *tuman.
Unknown whether related to Proto-Indo-European *dʰuh₂mós (“smoke”) (Sanskrit धूम (dhūma, “smoke, mist, vapor”), Latin fūmus (“vapor, smoke”), Avestan 𐬛𐬎𐬥𐬨𐬀𐬥- (dunman-), etc.).
Noun
duman (definite accusative dumanı, plural dumanlar)
Declension
declension of duman
possessive forms of duman
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | dumanım | dumanlarım |
| definite accusative (belirtme) | dumanımı | dumanlarımı |
| dative (yönelme) | dumanıma | dumanlarıma |
| locative (bulunma) | dumanımda | dumanlarımda |
| ablative (çıkma) | dumanımdan | dumanlarımdan |
| genitive (tamlayan) | dumanımın | dumanlarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dumanın | dumanların |
| definite accusative (belirtme) | dumanını | dumanlarını |
| dative (yönelme) | dumanına | dumanlarına |
| locative (bulunma) | dumanında | dumanlarında |
| ablative (çıkma) | dumanından | dumanlarından |
| genitive (tamlayan) | dumanının | dumanlarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dumanı | dumanları |
| definite accusative (belirtme) | dumanını | dumanlarını |
| dative (yönelme) | dumanına | dumanlarına |
| locative (bulunma) | dumanında | dumanlarında |
| ablative (çıkma) | dumanından | dumanlarından |
| genitive (tamlayan) | dumanının | dumanlarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dumanımız | dumanlarımız |
| definite accusative (belirtme) | dumanımızı | dumanlarımızı |
| dative (yönelme) | dumanımıza | dumanlarımıza |
| locative (bulunma) | dumanımızda | dumanlarımızda |
| ablative (çıkma) | dumanımızdan | dumanlarımızdan |
| genitive (tamlayan) | dumanımızın | dumanlarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dumanınız | dumanlarınız |
| definite accusative (belirtme) | dumanınızı | dumanlarınızı |
| dative (yönelme) | dumanınıza | dumanlarınıza |
| locative (bulunma) | dumanınızda | dumanlarınızda |
| ablative (çıkma) | dumanınızdan | dumanlarınızdan |
| genitive (tamlayan) | dumanınızın | dumanlarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dumanları | dumanları |
| definite accusative (belirtme) | dumanlarını | dumanlarını |
| dative (yönelme) | dumanlarına | dumanlarına |
| locative (bulunma) | dumanlarında | dumanlarında |
| ablative (çıkma) | dumanlarından | dumanlarından |
| genitive (tamlayan) | dumanlarının | dumanlarının |
predicative forms of duman
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | dumanım | dumanlarım* |
| sen (you are) | dumansın | dumanlarsın* |
| o (he/she/it is) | duman / dumantır | dumanlar* / dumanlardır* |
| biz (we are) | dumanız | dumanlarız |
| siz (you are) | dumansınız | dumanlarsınız |
| onlar (they are) | dumanlar | dumanlardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | dumantım | dumanlardım* |
| sen (you were) | dumantın | dumanlardın* |
| o (he/she/it was) | dumantı | dumanlardı* |
| biz (we were) | dumantık | dumanlardık |
| siz (you were) | dumantınız | dumanlardınız |
| onlar (they were) | dumantılar | dumanlardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | dumanmışım | dumanlarmışım* |
| sen (you were) | dumanmışsın | dumanlarmışsın* |
| o (he/she/it was) | dumanmış | dumanlarmış* |
| biz (we were) | dumanmışız | dumanlarmışız |
| siz (you were) | dumanmışsınız | dumanlarmışsınız |
| onlar (they were) | dumanmışlar | dumanlarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||