Polish
dziób (#1)
Noun
dziób m inan (diminutive dziobek or dzióbek)
- beak
- (nautical) bow (front of a boat or ship)
- (colloquial, usually pejorative) human face or mouth
Declension
declension of dziób
|
singular |
plural |
nominative |
dziób
|
dzioby
|
genitive |
dziobu
|
dziobów
|
dative |
dziobowi
|
dziobom
|
accusative |
dziób
|
dzioby
|
instrumental |
dziobem
|
dziobami
|
locative |
dziobie
|
dziobach
|
vocative |
dziobie
|
dzioby
|