Definify.com
Definition 2024
eşek
eşek
Crimean Tatar
Noun
eşek
Declension
nominative | eşek |
---|---|
genitive | eşekniñ |
dative | eşekke |
accusative | eşekni |
locative | eşekte |
ablative | eşekten |
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اشك (eşek, “donkey, ass; a silly, stupid, perverse man”), from Proto-Turkic *eĺgek (“donkey”).[1] Related to Proto-Mongolic *elǯigen (“donkey”), hence Mongolian илжиг (ilžig, “donkey”), perhaps from a common source or a result of language contact.[2] Nişanyan thinks Old Turkic [script needed] (eşgek, “donkey”) may be derived from Old Turkic [script needed] (eş-, “to walk, trot”) (for which see eşmek).[3]
Cognate with Old Turkic [script needed] (eşgek, “donkey”), Azeri eşşək (“donkey”), Bashkir ишәк (išäk, “donkey”), Chuvash ашак (ašak, “donkey”), Karachay-Balkar, Kyrgyz эшек (eşek, “donkey”), Turkmen eşek (“donkey”), Uzbek eshak (“donkey”).
Pronunciation
- IPA(key): [eʃec]
Noun
eşek (definite accusative eşeği, plural eşekler)
Related terms
- (?) eşmek (“to trot”)
Declension
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | eşeğim | eşeklerim |
definite accusative (belirtme) | eşeğimi | eşeklerimi |
dative (yönelme) | eşeğime | eşeklerime |
locative (bulunma) | eşeğimde | eşeklerimde |
ablative (çıkma) | eşeğimden | eşeklerimden |
genitive (tamlayan) | eşeğimin | eşeklerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eşeğin | eşeklerin |
definite accusative (belirtme) | eşeğini | eşeklerini |
dative (yönelme) | eşeğine | eşeklerine |
locative (bulunma) | eşeğinde | eşeklerinde |
ablative (çıkma) | eşeğinden | eşeklerinden |
genitive (tamlayan) | eşeğinin | eşeklerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eşeği | eşekleri |
definite accusative (belirtme) | eşeğini | eşeklerini |
dative (yönelme) | eşeğine | eşeklerine |
locative (bulunma) | eşeğinde | eşeklerinde |
ablative (çıkma) | eşeğinden | eşeklerinden |
genitive (tamlayan) | eşeğinin | eşeklerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eşeğimiz | eşeklerimiz |
definite accusative (belirtme) | eşeğimizi | eşeklerimizi |
dative (yönelme) | eşeğimize | eşeklerimize |
locative (bulunma) | eşeğimizde | eşeklerimizde |
ablative (çıkma) | eşeğimizden | eşeklerimizden |
genitive (tamlayan) | eşeğimizin | eşeklerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eşeğiniz | eşekleriniz |
definite accusative (belirtme) | eşeğinizi | eşeklerinizi |
dative (yönelme) | eşeğinize | eşeklerinize |
locative (bulunma) | eşeğinizde | eşeklerinizde |
ablative (çıkma) | eşeğinizden | eşeklerinizden |
genitive (tamlayan) | eşeğinizin | eşeklerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eşekleri | eşekleri |
definite accusative (belirtme) | eşeklerini | eşeklerini |
dative (yönelme) | eşeklerine | eşeklerine |
locative (bulunma) | eşeklerinde | eşeklerinde |
ablative (çıkma) | eşeklerinden | eşeklerinden |
genitive (tamlayan) | eşeklerinin | eşeklerinin |
Derived terms
|
|
|
References
- ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*eĺgek”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ĕĺǯu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ↑ Nişanyan, Sevan (2016-01-05), “eşek”, in Nişanyan Sözlük
Turkmen
Etymology
From Proto-Turkic *eĺgek (“donkey”).
Noun
eşek (definite accusative eşegi, plural eşekler)