Definify.com
Definition 2025
embrutar
embrutar
Catalan
Verb
embrutar (first-person singular present embruto, past participle embrutat)
- to dirty
Conjugation
Conjugation of embrutar (first conjugation)
| infinitive | embrutar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | embrutant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | embrutat | embrutada | |||||
| plural | embrutats | embrutades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | embruto | embrutes | embruta | embrutem | embruteu | embruten | |
| imperfect | embrutava | embrutaves | embrutava | embrutàvem | embrutàveu | embrutaven | |
| future | embrutaré | embrutaràs | embrutarà | embrutarem | embrutareu | embrutaran | |
| preterite | embrutí | embrutares | embrutà | embrutàrem | embrutàreu | embrutaren | |
| conditional | embrutaria | embrutaries | embrutaria | embrutaríem | embrutaríeu | embrutarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | embruti | embrutis | embruti | embrutem | embruteu | embrutin | |
| imperfect | embrutés | embrutessis | embrutés | embrutéssim | embrutéssiu | embrutessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | embruta | embruti | embrutem | embruteu | embrutin | ||
Synonyms
- embrutir