Definify.com
Definition 2025
eraleeën
eraleeën
Luxembourgish
Verb
eraleeën (third-person singular present leet ëran, past participle ërageluecht or ërageluet, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Regular, separable | ||
|---|---|---|
| infinitive | eraleeën | |
| participle | erageluecht | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | leeën eran | — |
| 2nd singular | lees eran | lee eran |
| 3rd singular | leet eran | — |
| 1st plural | leeën eran | — |
| 2nd plural | leet eran | leet eran |
| 3rd plural | leeën eran | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||