Definify.com
Definition 2025
leeën
leeën
Luxembourgish
Verb
leeën (third-person singular present leet, past participle geluecht or geluet, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Regular | ||
|---|---|---|
| infinitive | leeën | |
| participle | geluecht | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | leeën | — |
| 2nd singular | lees | lee |
| 3rd singular | leet | — |
| 1st plural | leeën | — |
| 2nd plural | leet | leet |
| 3rd plural | leeën | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||