Definify.com
Definition 2024
erkend
erkend
Dutch
Adjective
erkend (comparative erkender, superlative erkendst)
Inflection
| Inflection of erkend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | erkend | |||
| inflected | erkende | |||
| comparative | erkender | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | erkend | erkender | het erkendst het erkendste |
|
| indefinite | m./f. sing. | erkende | erkendere | erkendste |
| n. sing. | erkend | erkender | erkendste | |
| plural | erkende | erkendere | erkendste | |
| definite | erkende | erkendere | erkendste | |
| partitive | erkends | erkenders | — | |
Participle
erkend
Inflection
| Inflection of erkend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | erkend | |||
| inflected | erkende | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | erkend | |||
| indefinite | m./f. sing. | erkende | ||
| n. sing. | erkend | |||
| plural | erkende | |||
| definite | erkende | |||
| partitive | erkends | |||