Definify.com
Definition 2024
Evrim
evrim
evrim
See also: Evrim
Turkish
Noun
evrim (definite accusative evrimi, plural evrimler)
Declension
declension of evrim
possessive forms of evrim
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | evrimim | evrimlerim |
| definite accusative (belirtme) | evrimimi | evrimlerimi |
| dative (yönelme) | evrimime | evrimlerime |
| locative (bulunma) | evrimimde | evrimlerimde |
| ablative (çıkma) | evrimimden | evrimlerimden |
| genitive (tamlayan) | evrimimin | evrimlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evrimin | evrimlerin |
| definite accusative (belirtme) | evrimini | evrimlerini |
| dative (yönelme) | evrimine | evrimlerine |
| locative (bulunma) | evriminde | evrimlerinde |
| ablative (çıkma) | evriminden | evrimlerinden |
| genitive (tamlayan) | evriminin | evrimlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evrimi | evrimleri |
| definite accusative (belirtme) | evrimini | evrimlerini |
| dative (yönelme) | evrimine | evrimlerine |
| locative (bulunma) | evriminde | evrimlerinde |
| ablative (çıkma) | evriminden | evrimlerinden |
| genitive (tamlayan) | evriminin | evrimlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evrimimiz | evrimlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | evrimimizi | evrimlerimizi |
| dative (yönelme) | evrimimize | evrimlerimize |
| locative (bulunma) | evrimimizde | evrimlerimizde |
| ablative (çıkma) | evrimimizden | evrimlerimizden |
| genitive (tamlayan) | evrimimizin | evrimlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evriminiz | evrimleriniz |
| definite accusative (belirtme) | evriminizi | evrimlerinizi |
| dative (yönelme) | evriminize | evrimlerinize |
| locative (bulunma) | evriminizde | evrimlerinizde |
| ablative (çıkma) | evriminizden | evrimlerinizden |
| genitive (tamlayan) | evriminizin | evrimlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evrimleri | evrimleri |
| definite accusative (belirtme) | evrimlerini | evrimlerini |
| dative (yönelme) | evrimlerine | evrimlerine |
| locative (bulunma) | evrimlerinde | evrimlerinde |
| ablative (çıkma) | evrimlerinden | evrimlerinden |
| genitive (tamlayan) | evrimlerinin | evrimlerinin |
predicative forms of evrim
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | evrimim | evrimlerim* |
| sen (you are) | evrimsin | evrimlersin* |
| o (he/she/it is) | evrim / evrimdir | evrimler* / evrimlerdir* |
| biz (we are) | evrimiz | evrimleriz |
| siz (you are) | evrimsiniz | evrimlersiniz |
| onlar (they are) | evrimler | evrimlerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | evrimdim | evrimlerdim* |
| sen (you were) | evrimdin | evrimlerdin* |
| o (he/she/it was) | evrimdi | evrimlerdi* |
| biz (we were) | evrimdik | evrimlerdik |
| siz (you were) | evrimdiniz | evrimlerdiniz |
| onlar (they were) | evrimdiler | evrimlerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | evrimmişim | evrimlermişim* |
| sen (you were) | evrimmişsin | evrimlermişsin* |
| o (he/she/it was) | evrimmiş | evrimlermiş* |
| biz (we were) | evrimmişiz | evrimlermişiz |
| siz (you were) | evrimmişsiniz | evrimlermişsiniz |
| onlar (they were) | evrimmişler | evrimlermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||