Definify.com
Definition 2024
eziyetçi
eziyetçi
Turkish
Noun
eziyetçi (definite accusative eziyetçiyi, plural eziyetçiler)
Declension
declension of eziyetçi
singular (tekil) | plural (çoğul) | |
---|---|---|
nominative (yalın) | eziyetçi | eziyetçiler |
definite accusative (belirtme) | eziyetçiyi | eziyetçileri |
dative (yönelme) | eziyetçiye | eziyetçilere |
locative (bulunma) | eziyetçide | eziyetçilerde |
ablative (ayrılma) | eziyetçiden | eziyetçilerden |
genitive (tamlayan) | eziyetçinin | eziyetçilerin |
possessive forms of eziyetçi
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | eziyetçim | eziyetçilerim |
definite accusative (belirtme) | eziyetçimi | eziyetçilerimi |
dative (yönelme) | eziyetçime | eziyetçilerime |
locative (bulunma) | eziyetçimde | eziyetçilerimde |
ablative (çıkma) | eziyetçimden | eziyetçilerimden |
genitive (tamlayan) | eziyetçimin | eziyetçilerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eziyetçin | eziyetçilerin |
definite accusative (belirtme) | eziyetçini | eziyetçilerini |
dative (yönelme) | eziyetçine | eziyetçilerine |
locative (bulunma) | eziyetçinde | eziyetçilerinde |
ablative (çıkma) | eziyetçinden | eziyetçilerinden |
genitive (tamlayan) | eziyetçinin | eziyetçilerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eziyetçisi | eziyetçileri |
definite accusative (belirtme) | eziyetçisini | eziyetçilerini |
dative (yönelme) | eziyetçisine | eziyetçilerine |
locative (bulunma) | eziyetçisinde | eziyetçilerinde |
ablative (çıkma) | eziyetçisinden | eziyetçilerinden |
genitive (tamlayan) | eziyetçisinin | eziyetçilerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eziyetçimiz | eziyetçilerimiz |
definite accusative (belirtme) | eziyetçimizi | eziyetçilerimizi |
dative (yönelme) | eziyetçimize | eziyetçilerimize |
locative (bulunma) | eziyetçimizde | eziyetçilerimizde |
ablative (çıkma) | eziyetçimizden | eziyetçilerimizden |
genitive (tamlayan) | eziyetçimizin | eziyetçilerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eziyetçiniz | eziyetçileriniz |
definite accusative (belirtme) | eziyetçinizi | eziyetçilerinizi |
dative (yönelme) | eziyetçinize | eziyetçilerinize |
locative (bulunma) | eziyetçinizde | eziyetçilerinizde |
ablative (çıkma) | eziyetçinizden | eziyetçilerinizden |
genitive (tamlayan) | eziyetçinizin | eziyetçilerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eziyetçileri | eziyetçileri |
definite accusative (belirtme) | eziyetçilerini | eziyetçilerini |
dative (yönelme) | eziyetçilerine | eziyetçilerine |
locative (bulunma) | eziyetçilerinde | eziyetçilerinde |
ablative (çıkma) | eziyetçilerinden | eziyetçilerinden |
genitive (tamlayan) | eziyetçilerinin | eziyetçilerinin |
predicative forms of eziyetçi
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | eziyetçiyim | eziyetçilerim* |
sen (you are) | eziyetçisin | eziyetçilersin* |
o (he/she/it is) | eziyetçi / eziyetçidir | eziyetçiler* / eziyetçilerdir* |
biz (we are) | eziyetçiyiz | eziyetçileriz |
siz (you are) | eziyetçisiniz | eziyetçilersiniz |
onlar (they are) | eziyetçiler | eziyetçilerdir |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | eziyetçiydim | eziyetçilerdim* |
sen (you were) | eziyetçiydin | eziyetçilerdin* |
o (he/she/it was) | eziyetçiydi | eziyetçilerdi* |
biz (we were) | eziyetçiydik | eziyetçilerdik |
siz (you were) | eziyetçiydiniz | eziyetçilerdiniz |
onlar (they were) | eziyetçiydiler | eziyetçilerdi |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | eziyetçiymişim | eziyetçilermişim* |
sen (you were) | eziyetçiymişsin | eziyetçilermişsin* |
o (he/she/it was) | eziyetçiymiş | eziyetçilermiş* |
biz (we were) | eziyetçiymişiz | eziyetçilermişiz |
siz (you were) | eziyetçiymişsiniz | eziyetçilermişsiniz |
onlar (they were) | eziyetçiymişler | eziyetçilermiş |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |