Definify.com

Definition 2024

flækja n ‎(genitive singular flækju, nominative plural flækjur)

tangle, entanglement
Snærið fór allt í flækju‎
the string got all tied up in a knot
complication

declension of flækja

	indefinite	definite	indefinite	definite
f-w1	singular		plural
nominative	flækja	flækjan	flækjur	flækjurnar
accusative	flækju	flækjuna	flækjur	flækjurnar
dative	flækju	flækjunni	flækjum	flækjunum
genitive	flækju	flækjunnar	flækja	flækjanna

flækja ‎(weak verb, third-person singular past indicative flækti, supine flækt)

to entangle
to complicate
Þú ert bara að flækja málið‎
You are only making things more complicated

flækja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að flækja
supine (sagnbót)		flækt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flækjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flæki	við flækjum	present (nútíð)	ég flæki	við flækjum
	þú flækir	þið flækið		þú flækir	þið flækið
	hann, hún, það flækir	þeir, þær, þau flækja		hann, hún, það flæki	þeir, þær, þau flæki

past (þátíð)	ég flækti	við flæktum	past (þátíð)	ég flækti	við flæktum
	þú flæktir	þið flæktuð		þú flæktir	þið flæktuð
	hann, hún, það flækti	þeir, þær, þau flæktu		hann, hún, það flækti	þeir, þær, þau flæktu

imperative (boðháttur)	flæk (þú)	flækið (þið)
	flæktu	flækiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flækjast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að flækjast
supine (sagnbót)		flækst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flækjandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flækist	við flækjumst	present (nútíð)	ég flækist	við flækjumst
	þú flækist	þið flækist		þú flækist	þið flækist
	hann, hún, það flækist	þeir, þær, þau flækjast		hann, hún, það flækist	þeir, þær, þau flækist

past (þátíð)	ég flæktist	við flæktumst	past (þátíð)	ég flæktist	við flæktumst
	þú flæktist	þið flæktust		þú flæktist	þið flæktust
	hann, hún, það flæktist	þeir, þær, þau flæktust		hann, hún, það flæktist	þeir, þær, þau flæktust

imperative (boðháttur)	flækst (þú)	flækist (þið)
	flækstu	flækisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flæktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flæktur	flækt	flækt	flæktir	flæktar	flækt
accusative (þolfall)	flæktan	flækta	flækt	flækta	flæktar	flækt
dative (þágufall)	flæktum	flæktri	flæktu	flæktum	flæktum	flæktum
genitive (eignarfall)	flækts	flæktrar	flækts	flæktra	flæktra	flæktra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flækti	flækta	flækta	flæktu	flæktu	flæktu
accusative (þolfall)	flækta	flæktu	flækta	flæktu	flæktu	flæktu
dative (þágufall)	flækta	flæktu	flækta	flæktu	flæktu	flæktu
genitive (eignarfall)	flækta	flæktu	flækta	flæktu	flæktu	flæktu