Definify.com
Definition 2024
gæsa
gæsa
See also: gaesa
Icelandic
Verb
gæsa (weak verb, third-person singular past indicative gæsaði, supine gæsað)
- (transitive, with accusative) to throw a hen party for (a woman about to be married); to have (a bride-to-be) be the hen
Conjugation
gæsa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að gæsa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gæsað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gæsandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég gæsa | við gæsum | present (nútíð) |
ég gæsi | við gæsum |
þú gæsar | þið gæsið | þú gæsir | þið gæsið | ||
hann, hún, það gæsar | þeir, þær, þau gæsa | hann, hún, það gæsi | þeir, þær, þau gæsi | ||
past (þátíð) |
ég gæsaði | við gæsuðum | past (þátíð) |
ég gæsaði | við gæsuðum |
þú gæsaðir | þið gæsuðuð | þú gæsaðir | þið gæsuðuð | ||
hann, hún, það gæsaði | þeir, þær, þau gæsuðu | hann, hún, það gæsaði | þeir, þær, þau gæsuðu | ||
imperative (boðháttur) |
gæsa (þú) | gæsið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gæsaðu | gæsiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
gæsast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að gæsast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gæsast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gæsandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég gæsast | við gæsumst | present (nútíð) |
ég gæsist | við gæsumst |
þú gæsast | þið gæsist | þú gæsist | þið gæsist | ||
hann, hún, það gæsast | þeir, þær, þau gæsast | hann, hún, það gæsist | þeir, þær, þau gæsist | ||
past (þátíð) |
ég gæsaðist | við gæsuðumst | past (þátíð) |
ég gæsaðist | við gæsuðumst |
þú gæsaðist | þið gæsuðust | þú gæsaðist | þið gæsuðust | ||
hann, hún, það gæsaðist | þeir, þær, þau gæsuðust | hann, hún, það gæsaðist | þeir, þær, þau gæsuðust | ||
imperative (boðháttur) |
gæsast (þú) | gæsist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gæsastu | gæsisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
gæsaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
gæsaður | gæsuð | gæsað | gæsaðir | gæsaðar | gæsuð | |
accusative (þolfall) |
gæsaðan | gæsaða | gæsað | gæsaða | gæsaðar | gæsuð | |
dative (þágufall) |
gæsuðum | gæsaðri | gæsuðu | gæsuðum | gæsuðum | gæsuðum | |
genitive (eignarfall) |
gæsaðs | gæsaðrar | gæsaðs | gæsaðra | gæsaðra | gæsaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
gæsaði | gæsaða | gæsaða | gæsuðu | gæsuðu | gæsuðu | |
accusative (þolfall) |
gæsaða | gæsuðu | gæsaða | gæsuðu | gæsuðu | gæsuðu | |
dative (þágufall) |
gæsaða | gæsuðu | gæsaða | gæsuðu | gæsuðu | gæsuðu | |
genitive (eignarfall) |
gæsaða | gæsuðu | gæsaða | gæsuðu | gæsuðu | gæsuðu |